Vietnam - Nha Trang

Vietnam

Nha Trang

01/02/05-06/02/05

Dalat-Nha Trang 01/02/05 dag 84 7.00 uur a.m neem ik de bus naar Nha Trang, fun want deze zit vol met andere trotters. Het is een vermoeiende onderneming van 7uur voor een afstand van 208 km. De eerste 100 km door de bergen zijn moordend, de wegen zitten vol met putten en daardoor worden we voortdurend door elkaar geschud, bij momenten vliegen we effectief van onze zetels. Angstig kijken we naar de tegenliggers die bij momenten als het ware zo tegen ons aan gaan vliegen. En dan die obstakels op de weg: waterbuffels, koeien, kippen, honden, katten... Maar anderzijds is er het verbijsterend landschap. We rijden door enorme valleien waar de veelzijdig gekleurde groenteakkers geweldig afsteken met de mooi felgekleurde diepblauwe ultra zuivere hemel, zo adembenend dat in de bus de oei’s en de ai’s in sneltempo worden opgevolgd door o's en a’s. Na 4 uur verlaten we het gebergte voor het meer gekende panorama van Vietnam: Palmbomen, jungle, rijstvelden en... tientallen armoedige dorpjes, dit is een ander Vietnam dan het snelgroeiende Hanoi, Saigon, Dalat of Cat ba, hier is de tijd blijven stilstaan. Rond 14.00 uur arriveren we Nha Trang, een badplaats in centraal Vietnam met circa 300.000 inwoners. De brede boulevard bezaait met kokospalmen doet me denken aan een mondaine badplaats in Zuid-Frankrijk. Een mooie strand met zicht op idyllische eilandjes voor mij en achter mij een prachtige bergketen, Nha Trang heeft het allemaal. Ditmaal kies ik niet voor een minihotelletje maar wel voor het 15 verdiepinghoge ‘Saigon hotel’, ik had dit gereserveerd via internet voor een prikje met als vraag een zo hoog mogelijke verdieping, ik was er blijkbaar nog niet gerust in. Mijn kamer is op het zevende met een onwerkelijk mooi uitzicht over de zee en de eilanden. Maar het meest spectaculaire is toch wel het bed, de lengte is normaal maar de breedte: 2.80 meter!

Nha Trang 03/02/05

dag 86

Vandaag ga ik luieren op het kilometers lange strand dat bezaaid is met kokospalmen. Mijn gids raad het ‘Louisiana café’ aan, een restaurant op het strand met feeërieke parasols en teakzetels met dikke kussens. Voor de volledige dag betaal ik 10.000 dong, magnifiek zwembad en douches inbegrepen. Dit is de eerste echte confrontatie met de zee na de tsunami ervaring en alhoewel ik de vreselijke ervaring onmogelijk uit mijn hoofd kan zetten is van angst weinig sprake, gelukkig want de zee heeft mij al rust en kalmte gebracht en dat blijkt gelukkig nog steeds zo te zijn.

Nha Trang 04/022005 dag 87 Tijd om verwennerij. Ik rij na een lange ochtendwandeling naar de HOTSPRINGS net een paar kilometers buiten Nha Trang gelegen op een heuvel met zicht op de rivier. Ik zal me voor de eerste keer aan een modderbad wagen. Op de heuvel zijn verschillende niveaus terrassen aangelegd met daarop heel mooie houten baden. Ik kan kiezen uit verschillende formules maar er is er maar één voor individueel gebruik en dat is vanzelfsprekend de duurste, 150.000 dong, een ferme hap uit het budget. Gedurende 30 minuten word ik ondergedompeld in warme modder, eigenlijk heel relaxend en trouwens ook een uitstekende peeling. Daarna moet ik met modder en al op een ligbed in de zon liggen. Na een tijd is de modder opgedroogd en ben ik volledig gecementeerd, alles behalve een aangenaam gevoel. Na een goed uur komen ze me eindelijk halen om te douchen. Als alle modder goed is verwijderd mag ik nog eens 30 minuten in een warm mineraal bad liggen. Later moet ik door een tunnel met hydrostralen. En dan kan ik tussen watervalletjes zwemmen bij een temperatuur van 40graden. Als afsluiter word ik nog getrakteerd op een drankje en fruit en kan ik relaxen aan het magnifieke zwembad.

Nha Trang 05/022005 dag 88 Vandaag ga ik een bezoekje brengen aan het gerenommeerde 'Ana Mandara' hotel. Een op het strand liggend Pareltje buiten alle categorie. Zo één van die ressorts dat je alleen maar in Azië vindt en je 400$ per nacht armer maakt. Ik word terstond door bewakers als een mogelijke indringer beschouwt en dat is me tot hier toe nog niet overkomen. Ik denk, sta het al op mijn gezicht te lezen dat ik blut ben? Mijn ongemakkelijk gevoel wordt nog sterk aangewakkerd als de manager, een Duitse geblondeerde del die " het duidelijk heeft uitgevonden" wiebelend naar me komt afgestormd en in het meest janetterige Engels mij vraagt wat ik hier kom zoeken. Ik denk: wat kom ik hier in feite zoeken? Deze luxe hoort tot de voltooid verleden tijd... en nu moet ik me toch inhouden om naar die arrogante Duitser mijn middenvinger niet op te steken. Later ga ik naar mijn vertrouwde strand waar ik Cambodja begin voor te bereiden.

Nha Trang 06/02/05 dag 89 Vandaag rij ik naar de haven waar honderden fel blauwgekleurde vissersbootjes voor een feeëriek spektakel zorgen. Ook breng ik een bezoek aan de Cham torens van Po Nagar, de torens vormen één van de architectonische getuigenissen van de Cham beschaving.

Een van mijn goeie voornemens op reis was mijn vadsig buikje weg te spelen. Elke dag buikspieroefeningen, pompen, lopen etc. Frank had ze me de eerste week in Bangkok aangeleerd. Ik zou nilles willens als een adonis terug naar België keren, ‘iedereen zou het hebben over mijn gespierd lijf!’ Dus ik alle dagen dik tegen mijn zin oefeningen doen. Als er dan al iets positiefs te melden valt over de Tsunami is dat het toch wel voor prachtige excuses zorgt: het leven is kort, het is zo voorbij, geniet en doe vooral niks tegen uw goesting! Dus na 26/12, gedaan met oefeningen! Maar in plaats van af vallen zijn er kilos bijgekomen. Hoe kan dat? Zo goed als geen alcohol meer, rijst, veel groenten (als ik me niet laat verleiden door smoskes, biefstuk friet, roomsoesjes of ijscrème), en dan al dat sporten ( elke dag kilometers met de motor, zie naar Stefaan Everts, die is toch graat mager!) Ik ben echt zot van de Vietnamese keuken maar er is op veel plaatsen een groot betaalbaar aanbod aan Franse en Italiaanse gerechten. Na maanden Aziatische keuken is het af en toe een aangename afwisseling. Het is moeilijk het patroon van de graatmager - pezige Vietnamese te volgen, neem nu gewoon al het ontbijt: Een kom pho, dat is een bouillon van ossenstaart, rundvlees en vissaus dat uren zacht staat te koken en dat op het einde wordt afgewerkt met verse kruiden, groenten, rijst of noedels naar keuze. De kracht van de bouillons en de vitaminen van de verse groenten zorgen voor een explosie in het lichaam, uren kan je daar op teren. Pho is heel lekker maar als ontbijt mag ik er niet aan denken.