Vietnam - Hoi An

Vietnam
Hoi An
07/02/05-11/02/05
Hội An is een kuststad in centraal Vietnam aan de Zuid Chinese Zee. De stad ligt in de provincie Quang Nam en heeft zo'n 25.000 inwoners. Deze voormalige havenstad van het koninkrijk Champa ligt aan het estuarium van de Thu Bon rivier en was een belangrijk handelscentrum in de 16e en 17e eeuw. Toen kwamen er handelaren uit China, Japan, Nederland en India. Ten tijde van de handelsbetrekkingen met China heette de stad Hai Pho (plaats aan de zee), tijdens de Franse bezetting Faifo. Oorspronkelijk was Hai Pho gescheiden in twee stadsgedeeltes; aan de overkant van de "Japanse Brug" lag een Japanse nederzetting. In 1999 is de oude stad van Hoi An opgenomen op de Werelderfgoed lijst van UNESCO, als een goed bewaard voorbeeld van een Zuidoost Aziatische handelsstad uit de 15e tot 19e eeuw, met gebouwen die een unieke mengeling van lokale en buitenlandse invloeden vertonen.
07/02/05 Nha Trang - Hoi An dag 90 Ik ben lui: zoals elke trotter de bus naar Hoi An zou nemen neem ik het vliegtuig. De bus zou er 12uur over doen, ik 1 uur en 5 minuten. De busreiziger ziet veel, ik niks. We landen in Danang en moet hier nog per taxi 35 km rijden om Hoi An te bereiken ik deel mijn taxi met Nathalie een Française. Vrienden, kennissen en zowat alle reislectuur zijn vol lof over Hoi An. Ik neem dan gewoonlijk wat gas terug om teleurstellingen te voorkomen. Maar des al niet te min ben ik erg opgewonden als we na een uur Hoi An bereiken. Al die gene die mijn reisverslagen eentonig vinden, dat ik teveel superlatieven gebruik of teveel D/T en andere fouten maak gelieve deze mail onmiddellijk te sluiten. Het door de Unesco beschermd stadje is de meest romantische plek dat ik ooit heb mogen bewonderen. Hoi An ligt aan de rivier Thu Bon en is 1,5 km van de kust verwijderd. Bijna alle huizen met Chinese architectuur dateren uit de 17de, 18de en 19de eeuw, Lage huizen met gekleurde gevels en houten balkons.
De meeste huizen zijn ingericht met Chinees antiek en de tal van cafés, pubs en restaurants zijn in tegenstelling wat er in mijn vorig reisverslag staat voorzien van een origineel en warm interieur. Dit bruisende fotogeniek stadje heeft nog vele extraatjes, de plaatselijke bevolking hier erg authentiek wat weer een extra dimensie en mooie foto's oplevert. Als tegen zonsondergang de rivier fel oranje wordt gekleurd en de vrouwen met hun kegelvormige hoeden als silhouetten voorbij slenteren en de kinderen al spelend rond mij hangen staan de tranen in mijn ogen door zulks mooi schouwspel.

Mijn hotelletje is ditmaal een juweeltje, het lijkt er wel eentje uit de gids "small and Luxery" . ( en small pas perfect in mijn budget) Een oud gerenoveerd koloniaals gebouw, Japans ingericht, een rare maar geslaagde combinatie. Het heeft zelfs een bekoorlijk klein zwembad. 08/02/05 Hoi An dag 91 Morgen viert Vietnam Nieuwjaar of het Tet-feest. Al van sinds mijn aankomst vorige maand in Hanoi zijn mensen druk bezig met de voorbereiding van het jaarlijks grootste feest. Ik ben opgelucht uit de drukte van Saigon te zijn en dat ik 'nieuwjaar' op dit werelds plekje mag doorbrengen. De straten zijn bezaaid met bloemen: rozen, chrysanten, Japanse Kerselaar, er is amper doorkomen aan. De aanschaf ervan moet een jaar geluk brengen. Ik parkeer mijn motor aan de Thu Bon en loop vandaar door de oude stad. Ik loop een klein steegje in en word binnen geroepen door een vrouw. Op de kortst mogelijke tijd staat heel de familie rond mij. De moeder begint dadelijk een ananas te prepareren terwijl de dochter thé zet en de zoon zijn Engels uitprobeert. De vader komt met iets bijzonders af: een Banh Chung, dat is een worst van rijst, varkensvlees en een pasta van bonen omwonden met bananenbladen en word enkel gemaakt voor de tet-feesten. Ik mag de de Banh Chung aansnijden en proeven, een hele eer lees ik achteraf in mijn boek.
Na 2 uur te hebben doorgebracht met deze schitterende familie word ik nog uitgenodigd op HET tet-feest morgen en dan nog wel als ere gast, Ik zal klokslag morgen om 11.00 uur als eerste het huis betreden en geluk moeten brengen voor de ganse familie! Ik ben onder de indruk. Ik maak nog enkele foto's van de kinderen en ze vragen mij om ze op te sturen als ik terug van mijn reis ben en zeg dat ik dat uiteraard zal doen, maar ons kent ons, na maanden trotten zal ik dat wel vergeten zijn dus ik na de middag naar de fotoshop en laat de foto’s op A4 formaat afprinten en inkaderen. Een perfect cadeau om morgen aan de familie te geven als dank voor de uitnodiging. ik huur een klein bootje en geniet op de Thu Bon van een oogverblindende mooie zonsondergang.
'S avonds ga ik dineren aan de rivier, ik neem een set-menu van 5-gangen, allemaal specialiteiten van de streek en echt heel lekker. De sfeer zit er goed in en laat me verleiden tot een pintje bij de maaltijd, links van mij maak ik kennis met Paul, een Engelse trotter en rechts van mij met 2 Aussies, Erica en Justin. Super gezellig en besluiten samen uit te gaan en vliegen in de cocktails ( - het is nieuwjaar voor iets hé) rond middernacht ben ik in mijn hotel waar ik door het personeel wordt uitgenodigd voor... cocktails… Het is 2 uur als ik ladderzat het licht uit doe.

09/02/05 Hoi An dag 92 NIEUWJAAR Andermaal constateer ik hoe slecht ik op alcohol reageer, slecht slapen en die eeuwige kater. 20 minuten sta ik onder de douche, het is nieuwjaar en moet zo gaan feesten. Eerst koop ik nog een fles wijn voor de gastvrouw en een volle zak snoep voor de kinderen. Klokslag 11.00 arriveer ik en gans de familie staat me al op te wachten. Na een klein ritueel mag ik dan als eerste het huis betreden. Mijn geschenkjes worden met dank aanvaard maar het zijn de foto's waar ze echt van onder de indruk zijn, gedurende een uur worden ze vol bewondering bekeken en betast. Ondertussen is de oudste dochter aan de maaltijd begonnen terwijl de grootmoeder mij in de watten legt, ze spreekt geen woord engels maar propt me vol met nootjes, pralines, wijn, thé, mandarijntjes dan weer snoep. De zoon verteld dat hij leraar is, en een netto salaris heeft van 1.080.000 dong of 27 euro per maand verdiend, verbitterd zegt hij dat hij nooit zal kunnen huwen om dat zijn inkomen veel te klein is. Zijn grote droom is Hanoi en Saigon te bezoeken. Rond 13.00 uur wordt de lunch geserveerd, een tafel vol met specialiteiten uit Hoi An. De meest uit het oog springende was: Gekonfijte en gemarineerde varkensoor en snuit met koriander en warme salade, helemaal niet slecht. Ik voel me als een koning behandeld en ben wel gegeneerd dat alle aandacht naar mij gaat op hun belangrijkste feest. Om 16.00 uur wordt er afscheid genomen. Een mooie ervaring.

10/02/05 Hoi An dag 93 In de morgen ga ik voor de laatste maal naar mijn Vietnamese familie. Uit dankbaarheid voor hun gastvrijheid heb ik ook de foto's van het feest laten ontwikkelen. Het is echt ontroerend te zien hoe opgezet ze zijn met mijne kleine attentie, alweer word ik beladen met drank en eten maar excuseer me en lieg dat ik zo een afspraak heb met vrienden. De familie neemt mij stevig vast en tranen stromen over hun wangen. Alles is gesloten vandaag, ook de musea en tempels dus ga ik naar het strand. Een overrompeling, blijkbaar hadden iedereen het zelfde plan. Maar de sfeer is uitbundig en gezellig. 11/02/05 Hoi An Dag 94 In Cambodja en Laos ga ik proberen mijn budget nog te drukken en mijn logement tot de minimum te herleiden omdat ik graag na de Filippijnen nog een 5-tal weken naar China wil, dit kan alleen als ik de ceintuur strak aanspan. Daardoor laat ik enkele excursies die alleen in groep mogelijk zijn aan mij voorbijgaan(eigenlijk is dit een excuus want ik heb een afkeer om met een bus toeristen uitstapjes te maken). Een voordelige en boeiende dag is de motor nemen en kilometers door dorpjes rijden niet weten waar naar toe. Mijn laatste dag in Hoi An is er zo eentje. Ik rij langs enerzijds de rivier en anderzijds uitgestrekte rijstvelden en passeer de meest charmante dorpjes met steeds weer hartelijke mensen. Ik ben nog steeds verbaasd hoe inventief de bevolking zich verplaatst en materiaal vervoert op een motor: 4 en 5 personen op een motor is normaal, maar vandaag zie ik een motor met vader vooraan - 4 kinderen, moeder en de hond ertussen! Of een motor met als bagage een blok massief ijs van 1m lang 1m breed, een motor met een enorme mand gevuld met 20 biggetjes. Enkele dagen gelden zag ik iemand een badkuip met zijn motor vervoeren, je lacht hier wat af in het verkeer, non-stop lol. 's Avonds in het uniek verlichte Hoi An ga ik eten in het gezellig TAMTAM restaurant. Naar het schijnt het beste vlees van Hoi An, met een beetje verbeelding ben ik een Chateaubriand in 'de Varkenspoot' aan het eten, ik verwacht elk moment Patrick uit de keuken! Echt, een super malse filet van 250gr, korstje aan de buiten kant en rood vanbinnen, vers met de handgesneden frietjes, een salade met de juiste vinaigrette en de echte pepersaus! Ik drink er een TIGER bier bij en de grap kost me 100.000 dong (5 euro) Ik ga vroeg slapen want morgenvroeg vertrekt de bus naar Hue al om 06.30 uur.