Cambodia
Siem Reap
Angkor Wat
reisverslag
09/03/2005
dag 121
Siem Reap - Angkor Wat
Angkor: Een architecturaal monster met 400 kilometer meesterwerken, onovertroffen bas-reliëfs, zandstenen met reuzengezichten... in totaal 287 tempels.
Ik schaf mij een weekpas aan, zo kan ik ongehinderd de tempels bezoeken tussen zonsopgang en zonsondergang. De prijs 60$, een fikse hap uit mijn budget.
Nog in het pikdonker rij ik per fiets naar Angkor wat. Drie kwartier later bereik ik de grenspost waar mijn pasje wordt gecontroleerd. Er is buiten de wachters nog niemand te bespeuren. Na nog een kwartier rijden komen te torens die baden in het ochtendlicht te voorschijn. Ik kan mijn ogen nauwelijks geloven. 
De bouw van de tempel begon in de 12de eeuw en duurde 37 jaar. De tempel heeft een ommuring van 1025m bij 800m. Bij het betreden van de torens (het embleem van Cambodja) is de pracht moeilijk te incasseren, vanuit welk perspectief ik de tempel ook bekijk, alles is duizeling wekkend mooi zelfs tot in de kleinste details. weloverwogen durf ik zeggen dat dit het allermooiste complex is wat ik ooit heb gezien. Wat danig opvalt is de staat van de tempel, die heeft alle oorlogen overleefd, zelfs de rode Khmer heeft dit geniaal complex ongeroerd gelaten. Zelfs toen de oorlog in 1970 losbarste en de bevolking van Siem Reap zich in de tempel schuil hield. 
800 meter bas-reliëfs van 2 meter hoog uit zandsteen meer dan 800 jaar oud in perfecte staat...A MASTERPIECE ! 
Ik beklim op afgrijselijk smalle trede de toren, niet beseffend dat ik ooit terug naar beneden moet ( mijn hoogte vrees!) Maar liefst 4 uur heb ik nodig om de torens te bewonderen. Maar dan de afdaling, dejavu, dejavu...erger dan de piramides van Mexico. (vraag maar aan Sven, zweet en tranen koste het me om terug beneden te geraken)maar ik kan me daar boven uren aanstellen maar als je alleen reist is dat natuurlijk compleet belachelijk, na een uur ben ik dan, doordringt van het angstzweet, weer beneden...wat moet ik lijden om die pracht en praal te bewonderen en te bedenken dat ik vanavond terug naar boven ga om de meest ‘perfecte’ zonsondergang te beleven...kieken! 
Dineren in FCCC (Foreign Correspondents club Cambodia)
.JPG)
De journalisten keet bij uitstek, een prachtige kubistische villa uit de jaren 60, dit is echt een juweeltje. De inrichting bestaat volledig uit moderne art-deco. Ik beperk ik mij tot een hoofdschotel: Lamcarré met rozemarijn, groentjes en gebakken aardappeltjes 5.5$ en perfect klaargemaakt.
.JPG)
.JPG)
