Cambodia - Angkor - Bayon

Cambodia Siem Reap Angkor 10/03/2005

dag 122

De Bayon Net als gisteren arriveer ik per fiets de grenspost van Angkor om 5.45u, ik zal nog 25minuten nodig hebben om uiteindelijk de wereldberoemde Bayon tempel te bereiken. Net voor de aankomst word ik bijna aangevallen door enkele agressieve apen maar door mijn vermoedelijk afstandelijk en ongeïnteresseerd gedrag besluiten ze uiteindelijk voor het hazenpad te kiezen wat voor grote opluchting zorgt.

De wereldberoemde Bayon, moeilijk te omschrijven; een woud van reuze hoofden die in alle richtingen kijken, een massieve rots bedekt met tweehonderd gezichten met angstaanjagende ogen en een mysterieuze glimlach. De totale hoogte 43 meter. Overal ongeëvenaarde en onvoorstelbaar intact gebleven bas-reliëfs. Een onwaarschijnlijke doolhof van torens, trappen, terrassen en gangen.

Op de top van de tempel sta ik moederziel alleen te staren naar de opkomende zon, gekko’s vluchten weg van het licht, tropische vogels en wondermooie vlinders houden mij gezelschap, de monumentale gezichten lijken mij overal te achtervolgen, dit is puur magie.Bijna 3 uur ben ik alleen, toch op een monnik en een paar spelende kinderen na. Als tegen 09.00 uur het magische ochtendlicht plaats maakt voor troebelachtige schemeringen worden de eerste bustoeristen afgedropt, 'de bompa's lawijt en de tantes schetters' komen op de Bayon afgevlogen als parasieten, dus maak ik me snel uit de voeten.

De Baphuon tempel Een wandeling door de jungle van 20 minuten brengt mij aan de voet van de Bahuon tempel uit de 11de eeuw. Mijn verbazing is groot dat enkele honderden restaurateurs dit gigantisch bouwsel aan het restaureren zijn. Dit wordt wellicht een pareltje.

Het olifantenterras Een terras van 350 meter uit de 13de eeuw met afbeeldingen van olifanten en weergaloos mooie bas-reliëfs daar tegenover 12 torens uit de 12de eeuw.

Rond 11.30u wordt het mij overal te druk en het kwik is ondertussen gestegen tot 36°. Op mijn duizendste gemak fiets ik terug naar mijn hotel.

Op de tempels krioelt het van de toeristen die nu een uitputtende veldslag aan het leveren zijn, aan het zwembadje ben ik natuurlijk moederziel alleen, welke zot ligt nu onder een palmboom op de middag aan een zwembad? Er zijn 287 tempels te bezoeken! Zalig; frisse watermeloen, een slaatje, heerlijk zwemmen en dan een tukje onder de bomen, wat is het leven zalig. In de namiddag wip ik een uurtje het internetcafé binnen. Natuurlijk zit ik alleen in het geacclimatiseerde internet café. Een beetje werken aan mijn reisverslag en even het ‘laatste nieuws’ in kijken om op de hoogte te blijven over het thuisfront.

Phnom Bakheng Omstreeks 16u30 fiets ik terug naar Angkor voor de zonsondergang die ik ditmaal wil beleven op de tempelheuvel: Phnom Bakheng.Via een erg steil rotspad dat overgaat in erg steile en gevaarlijke trappen bereik ik de top van de natuurlijke tempelheuvel.

Het uitzicht over het woud en de torens van Angkor zijn sensationeel. Ik ben blijkbaar niet alleen op dit idee gekomen want ik word vergezeld door honderden toeristen echter ditmaal niet storend maar juist gezellig. Iedereen neemt een plaatsje en het wordt muistil als de bloedstollend mooie zonsondergang wordt ingezet, wat een sensatie dit overklast weer alle andere zonsondergangen.

Terug aangekomen in het hotel maak ik me klaar voor het avondmaal. Zoals eerder vermeld is de douche vervangen door een mandi (een gigantische kruik met schep), het valt op hoe zijdezacht het water aanvoelt. Het water mag dan wel koud zijn toch is deze vorm van douche heel aangenaam.

In restaurant ‘Bayon’ laat ik me verleiden tot het nemen van een Cambodjaanse fondue;rundvlees en pikante groeten in een smakelijke bouillon, heerlijk licht en super gezond. De sfeervolle tuin met de vriendelijke bediening maken deze maaltijd weer meer dan geslaagd.