Cambodia

Siem Reap

15/03/2005 dag 127 Siem Reap Mijn laatste reisverslag over Cambodja is bijna voltooid, mijn ogen staan vochtig en kunnen alle seconden in watervallen uitbarsten, ik vertrek morgen naar Laos maar eigenlijk wil ik hier helemaal niet weg, niet uit Angor, niet uit Siem Reap niet uit Cambodja. Ik had in tegenstelling tot Thailand mij voor Vietnam en zeker Cambodja slecht gedocumenteerd, natuurlijk had ik wel van Pol Pot en van Angkor gehoord maar veel meer wist ik eigelijk niet en mijn interesse voor het land was zo goed als onbestaande. Maar wat spreekt me toch zo aan; de mensen zijn minder vriendelijk dan in Thailand en Vietnam (wat naar het schijnt ooit anders was), wat ik uiteraard door de recente geschiedenis best kan begrijpen (en minder betekent in geen geval onvriendelijk zoals bij ons) Thailand en Vietnam is gevarieerder (ik heb natuurlijk niet gans het land gezien, er zijn delen die voor toeristen te gevaarlijk zijn) De Khmer keuken is schitterend maar ben nog meer verzot op de Thaise en tot slot is Cambodja een stuk duurder dan Thailand en Vietnam zeker in Siem Reap waar ze toeristen uitmelken.

En toch, Cambodja heeft zeker de rijkste vegetatie, die jungle, wondermooi. De rijke fauna; zoetwater dolfijnen, beren, tijgers, gibbons, luipaarden, slangen, krokodillen neushoorns, civetkatten, apen, everzwijnen, herten, en die bedwelmend mooie vlinders! Maar, hoe lang nog is maar de vraag, zo had ik enkele dagen terug een gesprek met een vrijwilliger van WILDLIFE die me waarschuwde als stropers zo verder doen er binnen enkele jaren alleen nog wildlife in de dierentuin te vinden is, de lokale restaurants serveren naar hartelust het meest exotische wild en de verboden wild export naar China waar ze dienen om zogenaamde medicijnen van te maken blijft duren. Verschillende organisatie en de overheid proberen deze wantoestanden in te dijken door stropers hoge boete op te leggen, maar de sukkels hebben niks en doen dit natuurlijk ook maar om te overleven. De Cambodjaan is dan wel niet zo enthousiast vriendelijk als de Thai, het maakt hen doordoor niet minder boeiend. Hoe een volk dat zo getormenteerd is zachtjes aan terug te zien verrijzen is ongemeen boeiend.

Net zoals Vietnam geeft de Franse kolonisatie een extra dimensie aan het land (architectuur, taal, keuken) En dan de markten,tempels & pagodes, het straat leven, altijd hebben ze verrassingen in petto. En tot slot ANGKOR. De moeder van alle tempelcomplexen, een niet te evenaren schoonheid het maakte me Lyrisch, heet & hitsig dan weer treurig & weemoedig, het liet me beven en trillen van sensatie. LI AHS CAMBODIA - TOT ZIENS CAMBODJA Ik sluit af met woorden van Hermans 'Dit is een plek om lief te hebben'