Cambodia - Phnom Penh

Cambodja

Phonm Penh

21/02/05 - 26/02/05

dag 104 - 109

21/02/2005 dag 105 Phnom Penh Na een korte zoektocht heb ik een hotelletje gevonden dat prijs/kwaliteit uitstekend voldoet. Een verkwikkend stortbad brengt me weer onder de levenden. Later ga ik net buiten mijn hotel eten in een aangenaam restaurantje en maak voor de eerste keer kennis met de Cambodjaanse keuken die bovendien uitstekend blijkt te zijn. Na de maaltijd maak ik nog een wandeling in de omgeving en tot mijn grote verbazing ontdek ik een supermarkt waar ze bij ons nog van kunnen opsteken, alles is hier te vinden zelfs mijn favoriete merken, gelukkig heb ik net gegeten en beperk mijn aankoop tot een reep chocolade, een pot Nutella en twee appels.

22/02/2005 dag 106 Phnom Penh De beuk erin en begin de vroege morgen direct met een bezoek aan het koninklijk paleis, vanzelfsprekend ben ik weer als eerste en dan zal het eerste uur niet veranderen.

Het paleis lijkt op een oude pagode maar deze is toch pas gebouwd begin 20ste eeuw en doet denken aan de Wat Pra Keo in Bangkok.

Verder is er nog het ijzeren Napoleon 3 Paviljoen en de zilveren pagode die een indruk maken. De tuinen met de ontelbaar soorten bomen en bloemen maken het geheel toverachtig mooi.

Ondanks dat de Phnom Penh in 1979 of het jaar 0 zowat verwoest was door het 4-jaar durend regime van de rode Khmer met leider Pol Pot heeft de regering de laatste 25 jaar duidelijk grote inspanning geleverd samen met de Unseco. De paleizen en pagodes steken prachtig af met de Franse gebouwen, het mooie van Bangkok, Hanoi en Saigon gebundeld in één stad.

Bij het betreden van de promenade aan de rivier de Tonle Sap waan ik me in Saint-Tropez! Een prachtige brede avenue bezaaid met palmbomen en toffe restaurants met gezellige terrasjes. Maar schone schijn bedriegt want achter deze façade bestaat Phnom penh meer uit stoffige zandwegen en krothuizen waar extreme armoede schering en inslag zijn.

23/02/2005 dag 107 Phnom penh Museum van de volkerenmoord – De Tuol Sleng gevangenis Een grote school die de Fransen bouwden tijdens de kolonisatie deed dienst tussen april 1975 en januari 1979 als grootste gevangenis tijdens het regime van de rode Khmer.

Tijdens die periode werden 15.000 mensen opgesloten en gruwelijk gemarteld, later werden ze afgemaakt in het uitroeiingkamp Choeung Ek (Killing fields). De rode Khmer verafschuwden elke vorm van intelligentie, het was genoeg dat iemand een vreemde taal sprak, of monnik, dokter, professor en politieker was. Ze werden barbaars gemarteld om later getransporteerd te worden naar Choeung Ek waar ze voor de ogen van hun de kinderen, moeder en vader de schedel werd ingeslagen. Uiteindelijk zal de genocide meer dan 2 miljoen slachtoffers maken.

Het eerste blok zijn de lokalen waar de gevangen werden gemarteld, er is nog niet aan verandert, het bloed kleeft nog op de tegels. Van de duizenden gevangenen waren er nog 7 in leven.

Het volgend blok is ingericht als een soort museum. De rode Khmer namen van alle gevangen foto’s en vormde zo een omvangrijk archief. Zalen vol met duizenden foto’s van kinderen, volwassenen en bejaarden. Hun gemartelde blikken zullen me voor altijd bijblijven. Maar ook duizenden foto’s van Khmer soldaten, allemaal tussen 10 en 20 jaar, die na een tijdje door het regime (omdat ze teveel wisten ofwel te slim werden) ook werden gedood. In de boven zaal zijn tientallen portretten van kindersoldaten met daar naast grote hedendaagse kleurenfoto, heel aangrijpend.

Mijn gids vertelde me dat haar volledige familie werd uitgemoord en dat zij op het nippertje aan de dood is ontsnapt, ze wist niet wat er gebeurde, ze was 12 jaar, nu is ze 41 dezelfde leeftijd als ik nu. Deze dramatische plek met zijn verhalen en foto’s zal naar alle waarschijnlijkheid voor de rest van mijn leven een diepe indruk nalaten.

24/02/2005 dag 108 Phnom Penh Nog meer horror Het uitroeiingkamp van Choeung Ek of The Killing Fields

Een motortaxi brengt mij 15 km buiten Phnom Penh langs indrukwekkende felgekleurde okerachtige aardwegen tot aan de ingang van het kamp. Dit kamp, gebruikt door de rode Khmer om de gevangen van de Tuol sleng gevangenis te doden. Tot nu zijn er 129 massagraven geteld waarvan er 80 zijn blootgelegd. Zo werden hier de resten van 8985 mensen ontdekt. In een graf zijn 166 onthoofde lichamen gevonden van naakte vrouwen en kinderen. Een groot gedenkmonument in de vorm van een stoepa met daarin duizenden opeen gestapelde schedels mag de gruwel nooit doen vergeten.

Na de middag ga ik mezelf wat opvrolijken met super-de-luxe hotel bezoekjes. Eerst het beroemde RAFFLES HOTEL, en wordt in tegenstelling van Nga trang niet buiten gewerkt maar vriendelijk verwelkomt, een prachtig koloniaals gebouw, RAFFLES waardig (prijs vanaf 240$ per nacht).Daarna bezoek ik het ROYAL PHNOM PENH en het CAMBODIANA HOTEL allebei mooi maar geen Raffles. Vroeger zou ik hier ongegeneerd gelogeerd hebben, tot 3 jaar geleden gedineerd hebben en tot vorig jaar zou ik me gelukkig prijzen als ik een drankje aan de bar kon benutten, nu moet ik mij te vrede stellen met ik doe alsof ik hier logeer. Zielig? Helemaal niet, ik voel mij perfect goed in mijn eigen hotelletje.

Dineren in het FCC Ik diner in een mooi koloniaal gebouw op de 2de verdieping, het FCC: de journalisten bar/restaurant bij uitstek. De sfeer is zoals ik die tot nog toe alleen in films zag, die sfeer, dit is Indochine. De muziek, jazz en bigband van de jaren 50, personeel koloniaal gekleed, gele muren, bamboegordijnen, grote ventilatoren, zicht op de rivier, en uitzicht op andere bouwvallige koloniale gebouwen. Het eten is ook al af, voor een set menu van 8$ krijg ik: Gerookte zalm op koude aardappels en kapertjes gevolgd door geroosterde kip met een cassolette van bonen en tomaat en tenslotte appelstrudel met vers vanille ijs, super.

25/02/2005 dag 109 Phnom Penh De voormiddag bezoek ik het nationaal museum van schonenkunsten en krijg zo al een voor smaakje wat me binnen 14 dagen in Angkor te wachten staat.

Daarna bezoek ik de Wat Ounalom waar op dat moment een begrafenis aan de gang is dus ik ben een beetje gereserveerd maar de monniken nodigen me uit om aan de ceremonie deel te nemen. De begrafenis is van een hooggeplaatste monnik, de ceremonie is live te volgen op de nationale televisie. Na de dienst maak ik op heel korte tijd 2 staaltjes van corruptie mee: 1/ de politie(!) vraagt me aan de tempel 1$ inkom, deze tempel is gratis dus ik weiger, en hij haalt zijn matrak boven! 2/ Tijdens mijn motorrit worden we al rijdend door de politie van onze motor geknuppeld, mijn chauffeur blijkt niet in het bezit te zijn van een nummerplaat, hij stopt in de zak van de agent 1.000 riel (0.25 euro) en we mogen beschikken.

Dineren at FRIENDS Er wonen veel buitenlanders in phnom Penh en in de meeste restaurant zijn ze ook betrokken, hier zijn meer gezellige restaurants dan in Hanoi, Saigon, Dalat, Hue, Chiang mai en Chiang Rai te samen. Friends is een restaurant opgericht door een vereniging om straatjongeren een kans te geven in de maatschappij. Ik wordt met de Thaise groet verwelkomt en dat is lang geleden, de inrichting en de sfeer is hip, jong en kunstzinnig. Geel en blauwe muren vol met mooie abstracte kunst. Riante zetels met geel/blauwe kussens en mooie teakhouten tafels. Eens aan tafel wordt mij gratis een fris glas water geserveerd dat in de loop van de avond regelmatig wordt bijgevuld. Op de kaart Cambodjaanse en westerse tappas. Allemaal één dollar het gerecht. Ik kies: Spaghetti van komkommer met munt en yoghurt, gegrilde groenten met olijfolie, Kip met Cambodjaanse curry en kokos en als dessert Citroen taart met vers chocolade ijs. Dit is prijs/kwaliteit de beste maaltijd in mijn 109 dagen trotten! Superieure keuken, onberispelijke bediening in een gezellig aangenaam kader.Prijs van de maaltijd: 5 dollar.

26/02/2005 dag 110 Phnom Penh Een bezoek aan de centrale markt mocht niet uitblijven. Het gigantische geel kleurig gebouw met koepelvormig dak is op getrokken in 1937 met koloniale artdeco stijl. Het is al de zoveelste markt dat ik bezoek in Zuidoost Azië maar ze kunnen nooit vervelen, blijkbaar is de diversiteit onuitputtelijk.

Later laat ik mijn haar bijknippen in een trendy kapsalon en zoek daarna verkoeling in een internetcafé waar ik aan mijn reisverslag werk en me voorbereid op de komende dagen.