Cambodia - Bokor

04/03/ 05

Cambodia

Kampot

De Bokor dag 116 De ‘beklimming’ van de Bokor Al bij zonsopgang word ik aan de voet van de imposante Bokor berg gebracht. Om me vandaag extra fit te voelen voor de beklimming heb ik gisteren nog genoten van een 4uur durende massage gegeven door een blinde en ik zweer het je het zijn de beste. Al mijn inspanningen en voorbereidingen voor de beklimming zijn verloren moeite geweest want de beklimming gebeurde per jeep, over voorbereiden gesproken! Nu heb ik mezelf goed overschat met te denken dat ik de Bokor zelf zou beklimmen, de jeep heeft namelijk 150minuten nodig op de top te bereiken en dat op een weg waar ooit asvaalt heeft gelegen maar nu hoofdzakelijk bestaat uit gevaarlijk diepe kuilen. De weg naar de bergtop is ongemeen boeiend: magnifieke platengroei, kleine watervalletjes, tropische vogels en verbluffende panorama’s.

De top van de berg was tijdens de kolonisatie een kuuroord voor de rijke Fransen, nu zijn het nog slechts ruïnes overgelaten aan de vegetatie. Aan het einde van de jaren ’70 werden hier vele conflicten uitgevochten tussen de Vietnamezen en de Rode Kmer. De top is bezaaid met 10tallen villa’s en hotels een kerk en de Bokor palace, een gigantisch groot casino dat tijdens de koloniale tijd een pareltje moet geweest zijn, nu slechts nog een ruïne waar de muren zijn doorzeefd door kogels.

Buiten mijn chauffeur die in de wagen blijft zitten ben ik moederziel alleen in dit verlaten kuuroord, het is dan ook ongelooflijk beklemmend en indrukwekkend tegelijkertijd. Als ik dan uiteindelijk het ronduit indrukwekkende Bokor palace betreedt voelt het of ik in één of andere film ben terecht gekomen, surrealisme ten top een onbeschrijfelijk gevoel, weer een hoogtepunt om nooit meer te vergeten. De reusachtige klamme zalen met afschilferende muren met muurschilderingen komen met een klein beetje verbeelding terug tot leven. Vanaf het casino reikt het uitzicht tot aan de kust van Vietnam.

' Bokor Palace' toen

'Bokor Palace' nu

Voor de afdaling maak ik eerst nog een stevige wandeling naar de waterval van Pokovil die weer meer dan de moeite waard blijkt te zijn. Hier neem ik pauze en verbruik mijn meegenomen lunch. De afdaling neemt net geen 3uur in beslag, ik laat de chauffeur dan ook om de haverklap stoppen om de mooie natuur te bewonderen en de talrijk tropische vogels te spotten.